در اثر برخورد نور خورشید با کریستال های بزرگ یخی در ابرها

(fire rainbow) پدیده رنگین کمان آتش تشکیل می شود ، به گزارش یک سایت خبری ساکنان آریزونا شاهد این پدیده کمیاب در آسمان منطقه شان بوده اند . 

این رنگ های زیبا در میان ابرها که شباهت زیادی به رنگین کمان دارند اصطلاحا اثر هاله ای (Halo effect) نامیده می شوند . 

زمانیکه ابرهای سیروس در ارتفاع بسیار بالا قرار می گیرند ، کریستال های یخی درون آنها تشکیل می شود ؛ برخورد نور با بالای صفحات کریستالی یخ باعث ساطع شدن رنگ های زیبایی در میان ابرها می شود که از روی زمین براحتی قابل مشاهده هستند .

سفر در زمان که هنگامی، خیال پردازی علمی در نظر گرفته می شد، به ناگاه تبدیل به تفریگاه فیزیکدانهای نظری شد. دلیل تمام این سردرگمی و هیجان آن است که معادلات اینشتین انواع زیادی از ماشین های زمان را مجاز می شمارند. با این حال هنوز مورد تردید است که آیا آنها از پس چالش های نظریه کوانتوم بر می آیند یا خیر؟ راستش در نظریه ی اینشتین اغلب با چیزی به نام « خم های بسته ی زمان مانند » رو به رو می شویم، که عبارتی است فنی برای مسیرهایی که سفر به گذشته را مجاز می دارند. اگر مسیر یک خم بسته ی زمان مانند را پی بگیریم، سفری را آغاز می کنیم و پیش از رفتنمان بر می گردیم.

نخستین ماشین زمان شامل کرم چاله است. راه حل های متعددی برای معادلات اینشتین وجود دارند که دو نقطه ی دور دست در فضا را به هم وصل می کنند. ولی آنجا که در نظریه اینشتین فضا و زمان کاملا در هم بافته اند، همان کرم چاله می تواند دو نقطه در زمان را نیز به هم وصل کند. با رفتن به کرم چاله، شما می توانید دست کم از نظر ریاضی به گذشته برگردید و با خودتان قبل از رفتن دیدار کنید...

در سال ۱۹۹۰ هاوکینگ مقاله ای از همکارانش را خواند که نسخه ی آنها از ماشین زمان را پیشنهاد کرد و او فورا نسبت به آن دچار تردید شد. احساس وی به او گوشزد کرد که سفر در زمان ناممکن است زیرا خبری از هیچ توریستی از آینده نیست ولی اگر سفر در زمان به سادگی رفتن به پیک نیکی در روز تعطیل بود، آنگاه باید ما از دست مسافران آمده از آینده ، که با دروبین هایشان شروع به گرفتن عکس یادگار ی می کردند، به ستوه می آمدیم.

هاوکینگ هم چنین چالشی پیش روی دنیای فیزیک گذاشت. او اعلام کرد باید قانونی در فیزیک وجود داشته باشد که سفر در زمان را امکانپذیر سازد. او حدس حفاظت از گاه شناختی رابرای دور نگاه داشتن سفر در زمان از قوانین فیزیک مطرح کرد تا تاریخ برای تاریخ نویسان بماند.

با این حال گیج کننده بود که فیزیکدانها هر چه کوشیدند نتوانستند به قانونی برای جلوگیری از سفر در زمان دست یابند. انگار سفر در زمان با قوانین شناخته شده فیزیک سر ناسازگاری ندارد. به تازگی هاوکینگ ناتوان از یافتن قانونی فیزیکی که سفر در زمان را ناممکن سازد، نظرش را عوض کرده است. این گفته ی او به تیتر روزنامه ها در لندن تبدیل شد که « چه بسا سفر در زمان ممکن باشد، ولی عملی نیست.»